Mayday, Mayday! Rudolph down!

Κι εκεί που καθόμαστε ήρεμα, ξαφνικά το ζωντανό στη φάτνη έπεσε. Τί μπορεί να τού συνέβη άραγε;


1) Δεν άντεξε τόσο κέρατο;


2) Εξοστρακίστηκε κάποια σφαίρα;


3) Το γκρέμισαν οι μισητοί αναρχικοί/ κουκουλοφόροι/ γκάνγκστερ;


4) Ήταν θύμα τού ανασχηματισμού;


5) Κατέβηκε σε απεργία;


6) Βαρέθηκε να ακούει τις ιστορίες που τού διάβαζε ο άγιος κόκα-κόλα;


7) Το βάρεσε ο ήλιος και δεν είναι συνηθισμένο σε τέτοιες λιακάδες;


Πάω πιο κοντά και τί να δω; Ακόμα κάτω ήταν!




Τώρα που μιλάμε, ο Ρούντι (επιτρέψτε μου το χαϊδευτικό οικειότητας) έχει επιστρέψει στη θέση του, αλλά οι γιατροί αναγκάστηκαν να τού ακρωτηριάσουν τα κέρατα. Έστω και κάτω από τον, κάτα μία έννοια, ευνουχισμό του, θα συνεχίσει το έργο του, δηλαδή τη διάδοση τού άκρατου καταναλωτισμού.


Αλήθεια, ολόκληρος εργοστασιάρχης, με στρατιά από υπαλλήλους, που μοιράζει τόσα εκατομμύρια πακέτα κάθε χρόνο μέσα σε ένα βράδυ, δεν έχει λεφτά για να πάρει ένα αεροπλάνο τής προκοπής και κυκλοφορεί με το σκατοέλκηθρο; Παράξενο μού φαίνεται. Όλα τα άλλα είναι φυσιολογικά.