Χυδαιότητα

Εντάξει, θα μάς τρελάνουν. Κανονικά. Η τελευταία αισχρή ραδιοφωνική διαφήμιση, μάς προτείνει να πάμε το όχημά μας στο ενεχυροδανειστήριο και να πάρουμε τη μισή του αξία σε μετρητά. Με το νόμιμο επιτόκιο. Και αυτός στον οποίο υποτίθεται ότι αναφέρεται η ιδέα, αναφωνεί "ΤΙ ΕΙΠΕΣ ΤΩΡΑ ΡΕ ΦΙΛΕ! ΦΥΓΑΜΕ!"

.
.

Για να μην αναφέρουμε τις τράπεζες, με τις χιουμοριστικές και ενίοτε ζεστές κι ανθρώπινες διαφημίσεις με την απαλή μουσική για να μάς κάνουν να νιώσουμε την οικειότητα τού καταναλωτικού δανείου που μάς "προσφέρουν". Δηλαδή, μίας εφεύρεσης που σκοπός της είναι η ικανοποίηση τής ακατάσχετης ανάγκης ορισμένων ανθρώπινων όντων για ξόδεμα χρημάτων, είτε αυτά είναι διαθέσιμα, είτε όχι. Αυτό το "είτε όχι", έρχονται να καλύψουν οι γλυκύτατοι άνθρωποι τής τράπεζας γιατί "κι εμείς, άνθρωποι είμαστε και καταλαβαίνουμε τις ανάγκες σας". Και πάει ο χαζός, με το πενιχρό εισόδημα. Και φορτώνεται το δάνειο με το εξωφρενικό επιτόκιο. Κι αγοράζει ένα χομ σίνεμα κι ένα ακριβό αμάξι. Και προσκαλεί την παρέα του για να το γιορτάσουν. Και μετά από κάποιο διάστημα, η τράπεζα τού τα παίρνει επειδή δεν πλήρωσε τις δόσεις τού δανείου. Μέχρι εκεί κρατάει η φιλία και η ζεστή ατμόσφαιρα με την απαλή μουσική και τούς καθημερινούς ανθρώπους που εξιστορούν τις εμπειρίες τους. Μετά αγριεύει η κατάσταση και ανακαλύπτεις ότι το αμαξάκι σου το είχες νοικιάσει τελικά. Περαστικά.