Μία φανταστική ιστορία εμπάθειας και εκδίκησης (μέρος α')

Ο Παύλος κόντευε τα 29 και είχε δύο χρόνια που είχε ανοίξει ένα μαγαζί με είδη δώρων και η καθημερινότητά του επηρεαζόταν δραματικά από αυτό. Δεν μπορούσε πλέον να λείπει από το σπίτι (όπου έμενε με τούς γονείς και τα αδέρφια του. Ακόμα.) για μέρες και είχε μάθει το άγχος των λογαριασμών και των προθεσμιών πληρωμής. Η μέρα του κυλούσε πιο ομαλά χάρη στο PC που είχε στο μαγαζί. Μέσω τού internet και τής πανίσχυρης γραμμής των 1024 Kbps (προτιμούσε να το λέει έτσι αντί για 1 Mbps, για να ακούγεται μεγαλύτερος αριθμός), έψαχνε διάφορα ανορθόδοξα για να βελτιώσει τη ζωή του. Ο Παύλος δεν ήταν κανένας ξεχωριστός άνθρωπος, αν και, από τότε που άρχισε να ψυλλιάζεται τί συμβαίνει γύρω του, προσπαθούσε να γίνει. Όταν δεν ξεχνιόταν με τις ώρες παίζοντας Football Manager έχοντας βαρεθεί τα πάντα, σκεφτόταν και έψαχνε ασταμάτητα και, φυσικά, απογοητευόταν κατα συρροή. Ξενέρωνε και ξανάρχιζε. Πρόσφατα, είχε βρει διάφορα έγγραφα που μιλούσαν για την αυτοΰπνωση και για τα θετικά αποτελέσματα που μπορεί να είχε σε όποιον χρησιμοποιούσε τέτοιες μεθόδους τακτικά. Μπορεί να σκέφτηκε "τί μαλακίες" όταν τα πρωτοδιάβασε, αλλά δεν παρέλειψε να δοκιμάσει. Άλλωστε, η προοπτική των αποδοχών που είναι αντιστρόφως ανάλογες με τη δουλειά, ήταν κάτι που πάντα τον συνάρπαζε κι αυτό από μόνο του τον έκανε έναν καθ'όλα μη ξεχωριστό άνθρωπο. Πάντως, ούτε η αυτοΰπνωση είχε ιδιαίτερα αποτελέσματα. Τα κλασικά δηλαδή.

.

.

Μία μέρα, κατέβασε ένα αρχείο που, με λίγα λόγια, έλεγε ότι με κάποιον συνδυασμό αυτοσυγκέντρωσης, ύπνωσης, μεγάλης επιθυμίας και με $49.95, θα μπορούσε να προκαλέσει ό,τι θέλει σε όποιον θέλει. Κάτι σαν βουντού, χωρίς κούκλες και εργαλεία κοπτοραπτικής. Ο Παύλος, που γούσταρε πολύ να χρησιμοποιεί την πιστωτική του κάρτα σε διαδικτυακές συναλλαγές, έδωσε τα €34.12 (νά'ναι καλά η διαρκής πτώση τού δολαρίου) και κατέβασε το έγγραφο. Έτσι κι αλλιώς, η ομάδα του στο FM, είχε ανεβεί κατηγορία και δεν βιαζόταν να ξεκινήσει την επόμενη χρονιά και να μαζέψει ντουζίνες γκολάκια από τις ανώτερες ομάδες. Άλλο ένα χαρακτηριστικό τού Παύλου, ήταν ότι δεν δεχόταν να χάνει, κάτι αρκετά οξύμωρο για κάποιον που θέλει να ξεχωρίζει. Η έλλειψη αυτοκριτικής είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο. Τέλος πάντων, το κατέβασε και άρχισε να το μελετάει με μανία. Τού φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον και, άλλωστε, αυτά τα ενδιαφέροντα τού είχαν εκτοξεύσει τη μυωπία και τον αστιγματισμό και ποιος ξέρει τί αλλο. Το πρωί πέρασε χωρίς να το καταλάβει, με όλη τη μελέτη. Δεν τον ενόχλησε κανείς, εκτός από κάποιον με μία περίεργη γκριμάτσα και το χέρι απλωμένο, που σοβαρεύτηκε ξαφνικά κι έφυγε όταν διαπίστωσε ότι δεν είχε χαρτζιλίκι στο ρημαδομάγαζο που μπήκε. Πάλι καλά. Μερικές περίεργες έριχναν και κατάρες.

.

.

Το μεσημέρι γύρισε στο σπίτι. Η αδερφή του έβλεπε μία από εκείνες τις ελεεινές μεσημεριανές εκπομπές, που ο Παύλος απεχθανόταν. Κάθησε στο τραπέζι και, ασυναίσθητα, εστίασε στην αντιπαθέστατη αρχιπαρουσιάστρια. Σε πολύ λίγο, εκείνη άρχισε να βήχει δυνατά και τσιριχτά, γεμίζοντας σάλια και κάτι περίεργες βλέννες ό,τι υπήρχε σε σεβαστή απόσταση γύρω της. Αμέσως, έπεσαν διαφημίσεις και ο Παύλος, παρά την φανερή ικανοποίησή του, είχε έναν έντονο προβληματισμό. "Μπα, πολύ καλό για να το έκανα εγώ. Σύμπτωση ήταν." Η αδερφή του, αφού γέλασε, άλλαξε κανάλι. Σε μία άλλη παρόμοια εκπομπή. Ευκαιρία για επιβεβαίωση. Κοίταξε με τον ίδιο τρόπο ένα από τα σούργελα που πουλούσαν ηθικοπλαστικά διδάγματα στους βλαμμένους που τηλεφωνούσαν για να πουν την ιστορία τους. Αυτή τη φορά, πολύ πιο γρήγορα, το σούργελο άρχισε να βήχει δυνατά, με τον ίδιο τρόπο. Ο Παύλος χαμογέλασε αυτάρεσκα (πού βρήκε την αυταρέσκεια μέσα στην όλη αηδία που δημιούργησε, μόνο αυτός το ήξερε). Η μητέρα του τού έκανε πλάκα: "Καλά, τί τούς έκανες;" Πού να ήξερε... Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Και ο Παύλος ετοιμαζόταν να εκδικηθεί, με μεγάλη εμπάθεια (για να δικαιολογήσουμε και τον τίτλο).

.

.

Εκείνο το μεσημέρι, ξέχασε να φάει. Αδιάκριτα, προκάλεσε με τη μέθοδο που τελικά είχε αγοράσει πάμφθηνα για την αποτελεσματικότητά της (και το έγραφε στην πρώτη σελίδα, να χρησιμοποιείται με προσοχή), πράγματα που ταρακούνησαν την κοινή γνώμη. Επέλεξε τρεις παρουσιάστριες τής μεσημεριανής ζώνης (τις δύο που είχε βασανίσει προηγουμένως και είχαν συνέρθει συν άλλη μία φρικτή παρασιτοεκπομπάρχισσα, από αυτές που δίνουν εντολές στους "ρεπόρτερ" να ψάξουν τον αρχιπυροσβέστη που τρέχει ασταμάτητα τις τελευταίες 48 ώρες για να τού κάνουν ηλίθιες ερωτήσεις στη μέση μιας πυρκαγιάς) και τις εκτέλεσε (χωρίς εισαγωγικά) με τον ίδιο τρόπο. Άλλαξε θέσεις στην άκρη τού οισοφάγου και την άκρη τού παχέος εντέρου και προκάλεσε ένα βίαιο χέσιμο από το στόμα τους (συμβολική κίνηση), το οποίο κατέληξε σε εσωτερική αιμορραγία όλων των οργάνων, με τελικό αποτέλεσμα τον επώδυνο θάνατο των εν λόγω παρουσιαστριών, στον αέρα, κατά τη διάρκεια των εκομπών τους. Ο Παύλος δεν είχε ποτέ αρκετή φαντασία, αλλά τώρα επέλεξε να μην πρωτοτυπήσει, για να δώσει μία παραδειγματική, για τούς υπόλοιπους προφανώς, τιμωρία και να ξέρει ο κόσμος ότι δεν πρόκειται για σύμπτωση. Εννοείται ότι αρκετός κόσμος στα κανάλια χέστηκε από τον φόβο του. Τα σκατά είχαν την τιμητική τους στην ιδιωτική τηλεόραση. Όχι ότι ήταν η πρώτη φορά, αλλά υπήρχαν βάσιμες ελπίδες ότι θα ήταν μία από τις τελευταίες. Η μητέρα και η αδερφή τού Παύλου, σκέφτηκαν διάφορα. Μέχρι που υποψιάστηκαν ακόμη και τον Παύλο, αλλά πώς θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιο κακό; Τον έβλεπαν, ήταν εκεί, μαζί τους. Γνώριζαν το μίσος του, δεν τούς έβγαζες από το μυαλό ότι κάτι είχε να κάνει με τα πανομοιότυπα περιστατικά, αλλά δεν μπορούσαν να συνδέσουν τα γεγονότα. Στο εξής, θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός, για να μην κινεί υποψίες.

.

(συνεχίζεται προσεχώς)