-Κάποιος που δεν θυμάμαι
"Κάθε ώρα που περνας περιμένοντας τα 30, είναι μία ώρα που περνας σαν τριαντάρης."
-Εγώ, μόλις τώρα
Λοιπόν. Όσο πάει, βλέπω και καθαρότερα κι ας ανεβαίνουν η μυωπία κι ο αστιγματισμός. Γνωστός (στον εαυτό μου) συνομωσιολόγος, ανακάλυψα άλλη μία συνομωσία εναντίον των ανθρώπων. Ο αριθμός 30, είναι τρομερά υπερεκτιμημένος, όταν έχει να κάνει με την ηλικία. Όσοι πιστεύουμε ότι δεν έχουμε ζήσει αρκετά πράγματα μέχρι την συμπλήρωση των 30, αισθανόμαστε τρομοκρατημένοι διότι βλέπουμε ότι ο χρόνος τελειώνει και είμαστε υποχρεωμένοι να ενεργούμε και να σκεφτόμαστε σύμφωνα με την ηλικία μας. Και καλά! Δηλαδή, αν κάνω χοντράδες με τούς επίσης παχύδερμους φίλους μου, πρέπει να τις κόψω γιατί, τί θα λέει ο κόσμος τώρα που μεγάλωσες και ακόμα δεν παντρεύτηκες κλπ. Αηδίες. Άλλο πράγμα τα ώριμα φρούτα και άλλο τα σάπια.
Βλέπω σε πολύ κόσμο (συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου) ότι όταν γίνονται 29, λένε "τού χρόνου 30" και αδικούν τον εαυτό τους. Είναι σαν οι ηλικίες να πηγαίνουν ως εξής: 25, 26, 27, 28, τού χρόνου 30, 30. Και γιατί να μη συνεχίζουν με πέρσι 30, πρόπερσι 30, πριν 3 χρόνια 30 κλπ; Λες και τα 29 είναι προπαρασκευαστικό έτος για τα 30. Λες και τα 30, μόλις τα κλείσεις, αυτόματα θα κλείσουν και κάποιες πόρτες. Κάποια πράγματα που έκανες μικρότερος, δεν μπορείς να τα κάνεις τώρα. Τί μάς λες! Αυτά που έκανα πριν λίγους μήνες, γίνονται και τώρα, το ίδιο φρικτά ή και χειρότερα!
Αλήθεια, εσύ που έκλεισες τα 30 και φοβάσαι ότι δεν θα σε πλησιάζουν οι μικρές, πόσο θα γούσταρες να ασχοληθείς με κάποια που φοβάται έναν αριθμό; Βέβαια, εξαρτάται και από το πόσο μικρές, έτσι; Το μπλογκ δεν στηρίζει την παιδοφιλία.
Αυτά τα λίγα είχα να πω. Μέχρι αύριο το βράδυ θα είμαι ακόμα 29. Η πρωτοχρονιά των 30 θα με βρει στην Ξάνθη, να παίζω κιθάρα και να βγάζω το λαρύγγι μου. Και κάπως έτσι ήθελα να γίνει, έτσι κι αλλιώς. Να είμαι περιτριγυρισμένος από φίλους. Μπορεί να πουλάω άνεση και να το παίζω υπεράνω, αλλά είναι μόνο επειδή δεν θέλω με τίποτα να με πάρει από κάτω. Κι αυτό επειδή δεν υπάρχει λόγος. Από τα 29 πας στα 30, όχι στα 70. Αν εκμεταλλεύεσαι τα χρόνια για να βελτιώνεσαι, είσαι καλά. Αύριο το βράδυ, θα πιω λίγο νερό και στην υγειά σας.
Βλέπω σε πολύ κόσμο (συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου) ότι όταν γίνονται 29, λένε "τού χρόνου 30" και αδικούν τον εαυτό τους. Είναι σαν οι ηλικίες να πηγαίνουν ως εξής: 25, 26, 27, 28, τού χρόνου 30, 30. Και γιατί να μη συνεχίζουν με πέρσι 30, πρόπερσι 30, πριν 3 χρόνια 30 κλπ; Λες και τα 29 είναι προπαρασκευαστικό έτος για τα 30. Λες και τα 30, μόλις τα κλείσεις, αυτόματα θα κλείσουν και κάποιες πόρτες. Κάποια πράγματα που έκανες μικρότερος, δεν μπορείς να τα κάνεις τώρα. Τί μάς λες! Αυτά που έκανα πριν λίγους μήνες, γίνονται και τώρα, το ίδιο φρικτά ή και χειρότερα!
Αλήθεια, εσύ που έκλεισες τα 30 και φοβάσαι ότι δεν θα σε πλησιάζουν οι μικρές, πόσο θα γούσταρες να ασχοληθείς με κάποια που φοβάται έναν αριθμό; Βέβαια, εξαρτάται και από το πόσο μικρές, έτσι; Το μπλογκ δεν στηρίζει την παιδοφιλία.
Αυτά τα λίγα είχα να πω. Μέχρι αύριο το βράδυ θα είμαι ακόμα 29. Η πρωτοχρονιά των 30 θα με βρει στην Ξάνθη, να παίζω κιθάρα και να βγάζω το λαρύγγι μου. Και κάπως έτσι ήθελα να γίνει, έτσι κι αλλιώς. Να είμαι περιτριγυρισμένος από φίλους. Μπορεί να πουλάω άνεση και να το παίζω υπεράνω, αλλά είναι μόνο επειδή δεν θέλω με τίποτα να με πάρει από κάτω. Κι αυτό επειδή δεν υπάρχει λόγος. Από τα 29 πας στα 30, όχι στα 70. Αν εκμεταλλεύεσαι τα χρόνια για να βελτιώνεσαι, είσαι καλά. Αύριο το βράδυ, θα πιω λίγο νερό και στην υγειά σας.
2 σχόλια:
Χαχαχαχαχαχα!
Δεν θα μπορούσες να τα πεις καλύτερα!
Και το ομολογώ, έχω πέσει και έγω σε αυτή τη βρωμοπαγίδα!
Πρόκειται για συνομωσία των γέρων κάθε ηλικίας, για να μάς κάνουν να αισθανόμαστε σαν αυτούς. Αλλά το κόλπο πάλιωσε! Καλησπέρα!
Δημοσίευση σχολίου