Και τώρα ένα διάλειμμα

Και τώρα που πήρα φόρα και ξανάρχισα να ποστάρω στο μπλογκ, θα μοιραστώ μαζί σας μερικές ενδιαφέρουσες φωτογραφίες που έχω τραβήξει τον τελευταίο χρόνο. Όχι και πάρα πολλές. Δυστυχώς τεμπελιάζω όταν έρχεται η ώρα να βγάλω το τηλέφωνο και να φωτογραφίσω (κάτι που ξεπέρασα εύκολα στο προηγούμενο ποστ, με τα αυτοκίνητα). Για να ξεκινήσουμε καλά, ας προσκυνήσουμε όλοι μαζί.

Μού αρέσει ιδιαίτερα η τελεία (αν δεν βρισκόταν εκεί, θα νόμιζα ότι είναι όλο μία λέξη) και δώστε βάση και στα διαλυτικά (ούμλάουτ, που λέμε κι εμείς οι σπουδαγμένοι). Για την ορθογραφία, κανένα σχόλιο, διότι υπάρχουν και χειρότερα. Όπως αυτό, ας πούμε.

Αν παρατηρήσετε πάνω αριστερά, θα διαπιστώσετε ότι γράφει ΠΤΥΧΙΟΥΚΧΟΙ. Δε λέω, τα λάθη είναι ανθρώπινα. Αλλά ποιος θα εμπιστευόταν κάποιον "πτυχιούκχο" για μαθήματα φιλολογίας; Υποθέτω ότι τα χαρτάκια που λείπουν, τα πήραν άλλοι φιλόλογοι για να σπεύσουν να διορθώσουν τούς "πτυχιούκχους".

Μπότες γυναικείες, μπότες παιδικές, μπαλαρίνες. Και κάπου εκεί ανάμεσα, ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΟΥΓΚ. Τί στα κομμάτια είναι τα υπόλοιπα ουγκ; Και γιατί έχουν την ίδια τιμή με τις μπαλαρίνες;

Αυτό, από μόνο του δε λέει και πολλά. Εντάξει, φασόλια κι αυγά, αγγλικό πρωινό κλπ. Αλλά μερικά μέτρα πιο κάτω, ο αθέμιτος ανταγωνισμός και η ελεύθερη αγορά θα χτυπήσουν αμείλικτα.

Πρωινό ρε φίλε! Όχι μόνο φασόλια! Οι παραπάνω δύο φωτογραφίες τραβήχτηκαν στη Θάσο, σε έναν δρόμο. Αν αυτός ο δρόμος ήταν στη Φραγκία, θα λεγόταν κάπως έτσι:

Δεν γνώριζα τί σημαίνει αυτή η λέξη εκεί. Και όπως φαίνεται, ούτε το Γκουγκλ Τρανσλέιτ ξέρει. Αλλά δεν πειράζει, γιατί σάς έχω μία καταπληκτική ευκαιρία που δεν γίνεται να την αφήσετε να πάει χαμένη! Αν και δε νομίζω να προλαβαίνετε. Κάτι τέτοια τεφαρίκια δε μένουν και πολύ καιρό ξενοίκιαστα. Από την οδό Τσιμισκή, στη Θεσσαλονίκη, σάς παρουσιάζωωωω:

Ξέρω, είναι καταπληκτική ευκαιρία. Θα το έπαιρνα για μένα, αλλά δε μ'ενδιαφέρει. Τέλος πάντων, σκέφτομαι τί να κάνω τώρα. Να γράψω κι άλλο; Τί λες εσύ;

Άντε, καλά. Το κλείνω εδώ. Έτσι κι αλλιώς, μού τελείωσαν και οι φωτογραφίες.